ලිංගිකත්වය සහ සමාජය



ලිංගිකත්වය පිළිබඳ බෞද්ධ ආකල්පය


 මනුෂ්‍යත්වය හෝ මනුෂ්‍ය සමාජයට නිගා නොවන පරිදි ලිංගික හැසිරීම් සකස් කරගැනීම යහපත් බවයි. බුදුසමයේ දැක්වෙන ආචාර්යධර්ම රැකීමට මිනිසුන් තම ජීවිතය කැප කළ යුතු බව බුදුසමයේ අපේක්ෂාව නො වේ. මිනිසුන්ගේ ජීවිත වඩාත් පහසු සහ සහනශීලී කරගැනීම සඳහා බෞද්ධ ඉගැන්වීම් භාවිත කිරීමට මඟ පෙන්වීමක් පමණක් බුදුසමය සිදු කරයි. දෙවියකු වැනි පාරභෞතික සංකල්පයකට බෞද්ධ සදාචාරයේ පදනම සම්බන්ධ නැති බැවින් එහිදී සමාජයේ ප්‍රගතිය විෂයයෙහි අදාළ වන ආකාරයේ සමාජ සබඳතා නිරන්තරයෙන් ම සකස් විය යුතු බව අවධාරණය වෙයි.



අද අපේ රටේ තිබෙන මේ සමාජ ක්‍රමය සමාජ විද්‍යාඥයන් හඳුන්වන්නේ පරිභෝජනවාදී සමාජ ක්‍රමයක්‌ විදිහටයි. සමහරු මෙයට පශ්චාත් නූතන සමාජ කියලත් කියනවා. මේ සමාජ ක්‍රමයේ ප්‍රධානම කාර්යය වන්නේ පරිභෝජනයයි. කෑම බීම, යාන වාහන වගේ දේවල් පමණක්‌ නොවෙයි. මේ තත්ත්වය තුළ කාන්තාවනුත් වෙළෙඳ භාණ්‌ඩයක්‌ බවට පත්වෙලයි තිබෙන්නේ. කාන්තාව මේ සමාජය තුල භාණ්‌ඩයක්‌ ලෙස ඉස්‌මතු කිරීම අපේ රටේ පමණක්‌ නෙවෙයි. මුළු ලෝකයේම අද මතුවී ඇති ප්‍රවණතාවක්‌. මේ නිසා අද කාන්තාව දෙස වැඩි දෙනෙක්‌ බලන්නෙ තම ලිංගික ආසාවන් සන්තර්පනය කර ගැනීමට ඇති භාණ්‌ඩයක්‌ විදිහටයි.

 
මේ අරුතින් සමාජ සබඳතා ගොඩනඟාගැනීමට උපකාරි වන ක්‍රම අද සමාජය තුළ ඕනතරම් තිබෙනවා. ඉන්ටර්නෙට්‌, ෆේස්‌බුක්‌, මොබයිල් ෆෝන් වැනි මාර්ග ඔස්‌සේ අද මේ සබඳතා ගොඩනැගෙනවා. අනියම් ලිංගික සබඳතා අද විශාල සමාජ ප්‍රශ්නයක්‌ බවට පත්වී තිබෙනවා. බිඳවැටෙන අනියම් ලිංගික සබඳතා අද තිබෙන සමාජ ප්‍රචණ්‌ඩත්වයට ප්‍රධාන හේතුවක්‌. අද සිදුවන බොහෝ ප්‍රචණ්‌ඩ ක්‍රියා සහ ඝාතන පිටුපස ඇති සමාජ විද්‍යාත්මක හේතු සොයා බැලීමේදී ලිංගික කටයුතු සමග බැඳුණු ක්‍රියාදාමයක්‌ තිබෙනවා.
මෙය ලිංගිකත්වය වෙළෙඳ භාණ්‌ඩයක්‌ බවට පත් වීමේ ප්‍රතිඵලයක්‌. අපේ සමාජය තුළ අද ලිංගිකත්වයට වැඩි ඉඩක්‌ ලබාදී තිබෙනවා. ලිංගික සේවා සපයන ආයතන තිබෙනවා. සමාජය තුළ ලිංගිකත්වය උද්දීපනය කරන ක්‍රමවේද ඇතැම් මාධ්‍ය හරහාත් දියත් වෙමින් තිබෙනවා. මේ නිසා අද කාන්තාවන්ට හිමිවිය යුතු ගරුත්වය වේගයෙන් බිඳවැටෙමින් තිබෙනවා.
 
ලිංගිකත්වය සමාජය තුළ වෙළෙඳ භාණ්‌ඩයක්‌ බවට පත්වීම අර්බුද ගණනාවකට හේතුවක්‌. විවාහයට පෙර ලිංගික සබඳතා පැවැත්වීම අද සාමාන්‍ය දෙයක්‌ බවට පත්වෙලා. විවාහයෙන් පසු අනියම් සබඳතාවල වැඩි වර්ධනයක්‌ ඇති වී තිබෙනවා. අඩු වයසින් කරන විවාහ වැඩිවෙලා තිබෙනව. මෙයට අමතරව සමාජය තුළ මව හෝ පියා පමණක්‌ සිටින පවුල් සංඛ්‍යාවත් වැඩිවෙලා තිබෙනවා. අද සමාජය තුළ ලිංගිකත්වය හානිදායක ලෙස ඉස්‌මතුවීමට මේ සියලු දේ බලපා තිබෙනවා. මෙය සමාජ හර පද්ධතිය බරපතළ සෝදාපාළුවකට ලක්‌වීමට හේතුවක්‌. පියා, දියණිය දූෂණය කිරීම, සීයා මිණිබිරිය දූෂණය කිරීම, බෑණා නැන්දම්මා ඝාතනය කිරීම, සමූහ ස්‌ත්‍රී දූෂණ ආදිය තුළින් පෙනෙන්නේ වර්තමාන සමාජය රෝගී ස්‌වභාවයට පත් වෙමින් තිබෙන බවයි.




විවෘතව ලිංගිකත්වය පිළිබඳ කතා නොකිරීම ලිංගික 


අපචාරවලට තවත් හේතුවක්



දරුවන්ට නිසි ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලබාදිය යුතු බව අප පසුගිය සතියේ සාකච්ඡා කළා. ඔබට මතක ඇති. මෑතකාලයේ දරුවන්ට ලිංගික අධ්‍යාපනයක් අවශ්‍ය බවට අපට කරුණු ඉදිරිපත් කරන්නට සිදුවූයේ වර්තමානයේ දරු පරපුර බොහෝ ලිංගික අතවරයන්ට ගොදුරුවන නිසාවෙනි.එහෙත් මීට බොහෝ කළකට පෙර මෙවැනි දැනුවත් කිරීමක් දරුවන්ට අවශ්‍ය නොවුණි. ඒ ලිංගිකත්වය රහසක් ලෙස නොතිබුණු නිසාය.

එදා සමාජයේ ලිංගික කරුණු රහසක්ව නොතිබුණු නිසාම දරුවන්ද නිසි ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලැබීය.

එදා සමාජයේ සිටියවුන් ඉතා ශිෂ්ට සම්පන්න ලෙස ලිංගික කරුණු ප්‍රසිද්ධියේ සාකච්ඡා කළ ආකාරය පිළිබඳව ප්‍රජා සහ පවුල් වෛද්‍ය විද්‍යාව පිළිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍ය ආරියසේන යූ. ගමගේ මහතා දැක්වූ අදහස් මෙසේයි.

විවාහය කියන්නේ සමාජ මෙන්ම සංස්කෘතිකමය අවශ්‍යතාවක් ලෙස එදා සමාජය සැලකුවා. එදා සමාජය විවාහය දැක්කේ ඉතා ලිහිල් දෙයක් හැටියටයි. කෙනෙකු ලිංගික වශයෙන් ක්‍රියාශීලි අවධියේ සිටම විවාහයට දරුවන්ව මවුපියන් විසින් පෙළඹවීමක් කළා. එහිදී විවාහය සහ ඉන් පසු ජීවිතය ගැන මවුපියන් දරුවන් විවෘතව කතා කළා.
මධුසමය මෙන්ම එහිදී ඇතිවිය හැකි ගැටලු ගැනත් මවුපියන් සමඟ දරුවන් විවෘතව කතා කළා. එමෙන්ම මධුසමයේදී යම් ගැටලුවක් හට ගත්තා නම් එම අවස්ථාවේදීම ඥාතීන්ට පැවසීමටද මැලි වුණේ නැහැ. තම නිවසේ මධුසමය ගත කිරීම නිසාම එය සැඟවුණු රහසිගත දෙයක් වුණේ නැහැ.
විවාහයෙන් පසු දරුවන් හැදීම සමස්ත පවුලේම වගකීම වුණා. එය ස්වාමිපුරුෂයාට හෝ බිරිඳට පමණක් පැවරුණු වගකීමක් වුණේ නැහැ. දරුවන් හදා වඩාගෙන ලිංගික ජීවිතය සාර්ථකව ගත කිරීමට නොහැකි නම්, එවැනි විවාහයන්ගෙන් මිදී වෙන්වීමට එදා සමාජය මැලිකමක් දැක්වූයේ නැහැ. එමෙන්ම එලෙස වෙන්වන දරුවන්ට වෙනත් කෙනෙකු සොයාදීමද මවුපියන් විසින්ම සිදු කළා. එවැනි කටයුතු රහසිගත හෝ පුදුම සහගත දේවල් ලෙස ඔවුන් දැක්කේ නැහැ.
මේ සියල්ල පවුලේ හැමදෙනා විවෘතව කතාබහ කිරීම නිසා පවුලේ අය අතර හොඳ සබඳතාවක් ගොඩ නැගුණා. මේ නිසා ඥාතීන් කවුද යන්නත් ඔවුන් සමඟ පවත්වාගත යුතු සම්බන්ධය කවරාකාරද යන්නත් හොඳින් එදා සමාජයේ අය තේරුම් ගත්තා.
පැරණි සමාජයේ විවාහවීමට වයසක් ගැන සැලකීමක් දැක්වුයේ නැහැ. උදාවන යෞවනය ගැන එදා දරුවාව මවුපියන් හොඳින් දැනු- - වත්කර තිබුණා. නමුත් අද සමාජයේ විවාහ වන වයස වැඩි වී තිබෙනවා. එහෙත් ලිංගික හැඟීම් යටපත් වන්නේ නැහැ. ලිංගික හෝමෝන පාලනය කළ නොහැකියි. මේ නිසා අද සමාජය බොහෝ සෙයින් අතර මං වෙලා. මේ නිසා ලිංගික කුහකත්වය ඇති වෙනවා.
ලිංගික කටයුතු පැරණි සමාජයේ කෙතරම් විවෘතව සිදු වුණාද යන්නට හොඳම උදාහරණය වන්නේ එකගෙයි කෑම වැනි තත්ත්වයි. එහිදී එකම පවුලේ සහෝදරයින් දෙදෙනෙකුට එක අඹුවක් සරණපාවා ගැනීම සිදු කෙරුණා.
එක් සහෝදරයෙකු ලිංගිකව එක් වී සිටින බව හැඟවීමට ඔවුන් කළේ තම අමුඩ ලේන්සුව නිවසට ඇතුල්වන තැනම ඇති යටලීයේ එල්ලා තැබීමයි. එවිට නිවස ඇතුලේ සිදුවන දෙය අනෙක් කෙනා දැනගෙන සිටියා.

අයියා සහ මල්ලී එක් අඹුවක් තබාගෙන සිටීම නිසා ගෙදර සමඟිය බිදී ගියේ නැහැ. දෙදෙනාටම එක් කාන්තාවක් අයිතිවීම හරහා ලිංගික ගැටලු පැන නැඟුනේත් නැහැ. නමුත් අනුමත නැති කාන්තාවක් සමඟ සබඳතා පැවැත්වීම එදා සමාජය පිළිගනු ලැබුවේ නැහැ.
ගොවිතැන ප්‍රධාන ජීවනෝපාය කරගත් එදා සමාජයේ අඹු සැමියනට ලිංගිකව එක්වීමට විශේෂිත වේලාවක් තිබුණේ නැහැ. රාත්‍රී කාලයේ පැල් රකින්න්ට යන ගොවියාට රාත්‍රියේදී ලිංගිකව එක්වීමට අවස්ථාව උදා වුණේ නැහැ.
දහවල් කාලයේ ලිංගිකව එක්වන විට නිවසේ දොරගාව කුල්ලක් තැබීම මඟින් යම් සංඥාවක් ලබා දුන්නා. මෙය කුළු පේ කිරීම ලෙස එදා සමාජය හැඳින්වූවා. මෙවැනි තත්ත්වයකදී එම නිවසට පැමිණෙන හැමදෙනාම එම මොහොතේ සිදුවන දේ ගැන වැටහීමක් ලබාගත්තා.
එය එකළ සමාජයේ ජීවත් වුවනට අලුත් දෙයක් වුණේ නැහැ.
විවාහයෙන් පසු මනාලිය නිවසට කැන්දාගෙන ඒමත් මධුසමය නිවෙසේදීම සිදු කිරීමත් එදා සමාජයේ දක්නට ලැබුණු දෙයක්, තම ඥති වර්ගයා මෙන්ම ගමේ සියලුදෙනා මනාල මහතාගේ නිවසේ සිටියදීම නව යුවල නිවසේ එක් කාමරයක ලිංගිකව එකතු වීම එදා සමාජයේ අයට කුතුහලය ගෙනදෙන දෙයක් වුණේ නැහැ.

දැරියක මල්වර වීමේ ලකුණු පහළ කළ දින පටන්ම එම දැරිය ගැන විවෘතව කතාබහ කළා. මල්වර වූ පසු ලොකු උත්සවයක් ගෙන ගමේ හැමෝටම ඒ බව පැවසීම එදා සමාජයේ දක්නට ලැබුණා. මේ නිසා එවැනි තත්ත්ව එතරම් සැඟවුණු, දේවල් බවට පත්වුණේ නැහැ. විද්‍යානුකූලව විග්‍රහ කිරීමට එකළ ගැමියාට නොහැකි වුවත් මල්වර වීමෙන් පසු දරුවා ගැබ්බර වීමට හැකියාව ඇති බව ඔවුන් දැන සිටියා.
මේ නිසා දරුවාට අවශ්‍ය උපදෙස් ලබාදීම සිදු කෙරුණා. පිරිමි දරුවාගේ දැලි රැවුල් වැවීම, කර දඬු මහත් වීම, උගුරු ඇටය කැඩීයාම වැනි කරුණු ගැන එදා සමාජයේ අය ප්‍රසිද්ධියේ කතාබහ කළා. “දැන් මෙයා හොඳ ඉලන්දාරියා” මවුපියන් තම දරුවන් ගැන එවැනි වදන්වලින් ප්‍රසිද්ධියේ කථාකළේ දරුවාගේ වැඩීමත් සමඟයි.
ලිංගික කුතුහලය ඇතිවන දේවල් එදා සමාජයේ සිදු නොවීම විශේෂ තත්ත්වයක්, ඇඟ පසඟ විවෘතව තබා ගැනීම පවා පැරණි සමාජයේ දකින්නට ලැබුණා. සමහර කුලවල අයට උඩුකය ආවරණය පවා තහනම් කිරීම මේ සඳහා කදිම උදාහරණයක් වෙනවා. දරුවෙකු මෙලොවට බිහිවීම පවා සිදුවුණේ නිවස තුළමයි. මේ නිසා දරුවා ලැබෙන ආකාරය ඉතා පැහැදිලිව එදා සමාජයේ අය දැන සිටියා.
ඉපදීම, මල්වර වීම, මධුසමය, ලිංගික එක්වීම, මෙන්ම ජීවිතයේ බොහෝ කටයුතු රහිසිගත දේවල් නොවුණු නිසා එදා සමාජය අදට වඩා ප්‍රසිද්ධියේ සහ විවෘතව ලිංගිකත්වය පිළිබඳව සාකච්ඡා කළ බව ඉතාම පැහැදිලි කරුණක් වෙනවා.



අද ලෝකයේ ලිංගිකත්වය පිළිබඳ උනන්දුවන රට ලෙස අංක එකට පත්වී ඇත්තේ ලංකාවයි. ගූගල් අන්තර්ජාල සමීක්ෂණ වාර්තා අනුව එය එසේ යැයි ප්‍රකාශ කෙරේ. එහෙත් ලංකාවේ කිසිවෙකු ලිංගික පීඩනයකින් පෙලෙන බවක් දක්නට නැත. නමුත් මානසිකව ලාංකිකයින් සිටින්නේ කොතැනද යන්න පිළිබඳව එම වාර්තා මගින් දැකගත හැකිය.

මෙයට ලිංගික අසහනය යැයි නම් කලද එම වචනයට එකඟ විය නොහැකිය. මන්ද යත්, මිනිසා යනු ලිංගික සත්වයෙකු නිසාය. ඒනෑම සත්වයෙකුට ලිංගික අවශ්‍යතාවය ඇතිවේ. එය සපුරාගත යුතුවේ. එය නොලැබී ගිය කල මානසිකව යම් අපහසුතාවයකට පත්වීමට සිදුවේ. මෙය ස්වභාවික සංසිද්ධියකි. එහෙත් අපේ රටේ සිටි කිසියම් පිරිසක් එය මහත් අපරාධයක් බඳු තත්වයකට පත්කොට ඇත. ලිංගිකත්වය නම් කාරණාව ප්‍රසිද්ධියේ කතා කිරීමට නොසුදුසු තරමට පත්කර ඇත. එය නපුංසකයින්ගේ ක්‍රියාවක් බව පෙනී යයි.

අද සමාජයේ ලිංගික අඩන්තේට්ටම් ඉතාමත් සීග්‍රයෙන් වර්ධනය වෙමින් පවතී.  මෙයට ප්‍රධාන හේතුවක් වශයෙන් ලාංකීය සංස්කෘතිය බලපා ඇති බව පෙනී යන කරුණකි. පෙරකී සංකර සංස්කෘතියේ අතුරු ඵලයක් ලෙසින්ද මෙය හැඳින්වීමට හැකිය. බටහිර සතු අසීමිත නිදහස ඔවුන් ලිංගිකත්වය කෙරෙහිද යොදා ගත්තද එමගින් ලිංගික ප්‍රචණ්ඩත්වයක් පිළිබඳව අසන්නට ලැබෙන්නේ නැත. ඒ ඔවුන් එම විෂය ඉතාමත් විවෘතව කතාබහ කොට භාවිතයට ගන්නා නිසාය. එමගින් එකිනෙකාගේ අදහස් මෙන්ම සිතුම්පැතුම්, චර්යා රටාවන් හඳුනා ගැනීමේ ඉඩ ප්‍රස්ථාවද හිමිවෙයි.

නමුත්, ලංකාවේ එම නිදහස ඇත්තේම නැති තරමකි. එහෙයින් ලිංගිකත්වය පිලිබඳව ඇති උනන්දුව සිය දහස් ගණනින් ඉහල ගොස් ඇත. කාන්තාවක් නාන ඇඳුමින් සිටිම බටහිරට අරුමයන් නොවූවද, ලංකාවේ නම් කැලෑ පත්තර වැදීමට හෝ ඇය පිළිබඳව ඉතා පහත් සංකල්පයක් ගොඩ නැගීමට තරම් ප්‍රමාණවත්ය. ඒ එම විෂය ලංකාවට තවමත් ආගන්තුක නිසාය. හිරිකිත නිසාය.

එහෙත් මිනිස් හැගීම් එලෙසින්ම පැවතීම මෙම සංස්කෘතික කඩතුරාව ඇතුලේ විශාල පීඩනයක් නිර්මාණය කිරීමට ප්‍රමාණවත්ය. ප්‍රසිද්ධියේ තබා හොර රහසේවත් සිය ලිංගික අවශ්‍යයතාවයන්  සපුරා ගැනීමට නොහැකිව අසරණව සිටින පිරිස අති මහත්ය. එමගින් ඇතිවන මානසික ව්‍යකූලත්වය සුලුපටු නොවේ. එය පෙර කල සිටම පැවත ආ තත්වයක් නමුත් වර්තමානයේදී එය ප්‍රචණ්ඩකාරී ස්වරූපයක් ගෙන ඇත.

අතීතයේ මෙතරම් ලිංගික අවශ්‍යතාවයක් නොතිබූ බව ඇතැමෙක් පවසති. එහෙත් එම කතාව සත්‍යය නොවේ. අතීතයේද එම අවශ්‍යතාවය මෙලෙසින්ම තිබී ඇත. මෙකල මෙන් එදවසද සිය පියා හෝ මාමා අතින් දියණිවරු අපයෝජනයට ලක්වූහ. එහෙත් ඒවා සමාජය හමුවේ අනාවරණය නොවීය. මෙකල මෙන් මානව හා ළමා කාන්තා අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ කතිකාවතක් එකල නොවීය. විධිමත් මාධ්‍ය ජාලයක් නොවීය. ඒ සම්බන්ධව පැමිණිලිද නොවීය. එකලට අනුව එය එතරම්ම විෂේශ දෙයක් නොවූ බව දැකිය හැකිය. එහෙත් අද තත්වය ඊට හාත්පසින් වෙන්වී ඇත.

අද කාන්තා හා ළමා අපයෝජනයට දැඩි දඩුවම් පැමිණවීමට පියවර ගෙන ඇත. ස්ත්‍රී දූෂකයන් මරණ දණ්ඩනයට යටත් කිරීමට පියවර ගෙන ඇත. මාධ්‍ය මගින් ක්ෂණිකව සියලු සිදුවීම් සමාජගත කිරීමට හැකියාව ඇත. එහෙයින් පෙරට වඩා ලිංගික අපයෝජනයන් කිරීමට බියක් ඇතිවී ඇත. එහෙත් තත්වය පාලනය කිරීමක් එමගින් පෙනෙන්නට නැත. සිදුව ඇත්තේ ලිංගික ප්‍රචණ්ඩත්වය වර්ධනය වීම පමණකි.

බටහිරයන් සහ යුරෝපීයන් සිය ලිංගික අවශ්‍යතා විරුද්ධ පාර්ශ්වය වෙත සෘජුව ප්‍රකාශ කරයි. ඔවන්ගේ ප්‍රතිචාරයද අපේ රටට වඩා වෙනස් මුහුණුවරක් ගනී. බොහෝවිට එම ආරාධනයන්ට කැමති වී ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා සපුරා ගනිති. නැතහොත් සුහදශීලී අයුරින් එම ඇරයුම ප්‍රතික්ෂේප කරති. නමුත් කිසිදු ගැටුමක් හෝ සිත් රිදීමත් එහි අන්තර්ගත නොවේ. එහෙත් ලංකාවේ එම තත්වය කෙසේද..?

ඕනෑම පිරිමියෙකුගේ සිතෙහි කාන්තාවන් පිලිබඳව ඇල්මක් සහ ලිංගිකව එකතු වීමේ හැඟීමක් ජනිත වේ. කාන්තාවන්ටද එය පොදුය. එය ස්වභාවයෙන් ලැබී ඇති තත්වයකි. එහෙත් ඒ පිළිබඳව තමන් සතු හැඟීම අනෙකා වෙත ප්‍රකාශ කිරීමේ ක්‍රමයක් ලංකාවේ නැත. ඒ පිළිබඳ ඉඟියක් හෝ ලැබුන සැනින් සිය හොඳම යෙහෙළියද වෛරක්කාරියක් බවට පත්වේ. නැතහොත් ඇනුම් බැනුම් නිමක් නැත. අප්‍රසිද්ධියේ ඇසූවද ප්‍රසිද්ධියේ සෙරෙප්පු පරහක් හෝ කම්මුල් පහරක් කෑමට සිදුවනු ඇත. මෙතරම්ම ලිංගිකත්වයට ලාංකිකයන් බියවී ඇත්තේය.

මුදලට සිය ශරීරය අලෙවි කරන කාන්තාවන් ඕනෑතරම් ලංකාවේද සිටිති. නමුත් ඔවුන් ගැනද ඇති ආකල්පයන් කිසි විටෙකත් සමාජය සුභවාදීව පිළිගැනීමට තරම් පෙළඹී නැත. එහෙයින් එම කාන්තාවගේ  සේවය පැතීමද සමාජයේ අවමානයට ලක්වීමට කරුණකි. මෙම තත්වයන් හමුවේ පීඩිතව සිටින මිනිසුන් වෙනුවෙන් කිසිදු අයුරක සහනදායි වැඩ පිළිවෙළක් මෙතෙක් නිර්මාණයවී නැත. සිදුවන එකම දෙය නම් ලිංගිකත්වය තව තවත් සැඟවීමට උත්සහ දැරීමයි.

ලාංකීය සංස්කෘතිය තුල විවිධ කෝණයන් ඔස්සේ සිරවී ඇති මිනිස් චිත්ත සන්තානය බාහිර ලෝකය හමුවේ පසුගාමී වීමට බොහෝ තත්වයන් බලපෑවද දැනට පෙනෙන්නට ඇති ප්‍රධාන ගැටලු නිරාකරණය කිරීමට තවමත් කිසිවෙකුට අවශ්‍යව නොමැති බව පෙනී යයි. වත්මන් තරුණ පරපුරද ඉබාගාතේ යන අයුරක් දක්නට ලැබේ. සිය ගෙදරදොර පරිසරයෙන් නොලැබෙන ලිංගික අධ්‍යාපනය නිසියාකාරයෙන් පාසලෙන්ද නොලැබේ. එහෙයින් අසන දකින තොරතුරු ඔස්සේ යමින් ඒවා අත්හදා බැලීමට පෙළඹීම මහත් කරදර ගොඩක පැටලීමට තරම් හේතුවේ.

අද සමාජයේ ලිංගිකත්වය පිළිබඳව නිසියාකාරයෙන් තොරතුරු ලබා ගැනීමට ක්‍රමවේදයක් නැත. එහෙත් දිනෙන් දින වැඩිවන අවශ්‍යතාවයද ඒ ආකාරයෙන්ම පවතී. සංස්කෘතිය යැයි පාරම් බාමින් මිනිස් හැඟීම් සිරගත කිරීම තුලින් ඇතිවී තිබෙන තත්වය පිළිබඳවද කිසිවකුගේ අවධානය යොමුවී නැත.

ලංකාවේ සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයක් පවතී. එහෙත් එමගින් රැකෙන සංස්කෘතියක් ගැනද පෙනෙන්නට නැත. දේශපාලකයින්ට ඕනෑ ආකාරයේ විගඩමක් නැටීමට අවසර ලබාදෙන එම අමාත්‍යාංශය නිසියාකාරයෙන් රටේ පවතින සංස්කෘතික ව්‍යයසනයට පිළියම් යෙදීමට ගත් පියවරක් පෙනෙන්නට නැත. ලෝකයේ ලිංගිකත්වය ගැන සොයන රටවල් අතරින් අංක එකට ලංකාව පත්වීමට හේතු සොයා බැලිය යුතුය. බොහෝ දෙනා එය අසහන කාරයෝ යැයි ලේබල් ගසා අවඥාවෙන් බැහැර කරති. එහෙත් තත්වය ඊට වඩා වෙනස්ය.

තාක්ෂණය දියුණු වීමත් සමග අන්තර්ජාලයේ සැරිසරන ප්‍රමාණයද වැඩිවී ඇත. ඊට සාපේක්ෂව බොහෝ දේ දැක බලා ගැනීමට අද අවස්තාව උදාවී ඇත. ලිංගිකත්වය යන පොදු මෙන්ම ප්‍රමුඛ කාරණාවද ඒ අතරින් උච්ච ස්ථානයේ තවමත් ඇත. එහෙයින් ඕනෑම කෙනෙකුට අන්තර්ජාලය ඔස්සේ ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් සහ විස්තර ලබා ගැනීමට පහසුවෙන් හැකිය.  එමගින් ලිංගික ප්‍රචණ්ඩත්වය වර්ධනය වෙතැයි අපේ රටේ පාලකයින් සිතන්නට ඇත. එහෙයින්  අපේ රටේ පාලකයින් කලේ එම අවස්ථාවත් අහුරා දැමීමය

නමුත් ප්‍රශ්නය විසඳී නැත. සියලු මාර්ග අවහිර කිරීමට සාපේක්ෂව ඒ ගැන සොයා බැලීම වැඩිවී ඇත. මෙමගින් ලිංගික අසහනය තව තවත් තීව්‍ර කිරීමට සමත් වේ. එහෙයින් පෙර නොවූ විරූ ලිංගික ප්‍රචණ්ඩත්වයක් නිර්මාණය වේ. ඒ තත්වය හමුවේ අයියා නංගී නොහඳුනති. පියා දියණිය නොහඳුනති. කාන්තාවකට නිදහසේ ගමනක් බිමනක් යෑමට නොහැකිය. මෙයට වග කිව යුත්තේ මිනිසුන් පමණක් නොවේ.

ලිංගික දර්ශන ඇතුලත් වීඩියෝපට සහ අන්තර්ජාල වෙබ් අඩවි තහනම් වූවත්, කාන්තාවගේ හැසිරීම් සහ විලාසිතාවල අඩුවක් දක්නට නැත. කාන්තාවගේ ඇඳුම එන්න එන්නම කොට වේ. ලිංගික හැඟීම් පුබුදුවන අන්දමේ කාන්තා විලාසිතා දවසින් දවස වැඩිවේ. එහෙත් සංස්කෘතිය මර නින්දේය. බාගයකටත් වඩා ශරීරය පෙනෙන ලෙස කාන්තාවන්ට ඇඳුම් ඇඳීමේ වරදක් නැතත් ඒ තුලින් පිරිමින් තුල ඇතිවන ආශාවන් සහ හැඟීම් බරපතල විවේචනයන්ට ලක්වේ.

සංස්කෘතිය කාලානුරූපීව යාවත්කාලීන විය යුතුය. නිවැරදි මෙන්ම  ප්‍රමාණවත් ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලබාදිය යුතුය. නිදහසේ ලිංගිකත්වය කතාබහ කර ප්‍රශ්න විසඳා ගැනීමට සුදුසු වටපිටාවක් නිර්මාණය කල යුතුය. ඉදිරියේදී ලාංකීය සංස්කෘතිය ආරක්ෂාවන බවක් පෙනෙන්නට නැත. එසේ ආරක්ෂා කලා කියා ඇතිවන සෙතක්ද නැත. එකම දේ මිනිස් හැඟීම් සහ අවශ්‍යතා සිරවීම සහ ඒ තුලින්  ප්‍රචණ්ඩත්වය ඇතිවීම පමණකි.

තත්වය එසේ හෙයින් වෙබ් අඩවි තහනම් කර ඵලක් නැත. නපුංසක පරිපාලනයේ ඇති දුර්වලතා නිසා තව තවත් ලාංකීය ජන සමාජය පීඩාකාරී මානසිකත්වයක හිඳිනු ඇත. එය එසේ විය යුතු නැත. නිවැරදි මග පෙන්වීමක් සහ උපදේශනයක් සෑම පුද්ගලයෙකුටම අවශ්‍යව ඇත. ඒ සඳහා ලංකාවේ දැනට සිටින යල් පැනගිය උපදේශක වරුන් සුදුසු වන්නේ නැත. ඒ ඔවුන්ගේ තකතීරු උපදෙස් මත දැන් යන තත්වය නිර්මාණය වී ඇති නිසාය.

කලයුතු වන්නේ ලංකාවේ මිනිසුන්ගේ මනසට කතා කිරීමයි. නිවැරදි උපදේශනයයි. එසේ ලබා ගන්නා අවබෝධය තුලින් බාහිර ලෝකය සමග ගනුදෙනු කිරීමයි. විකාර රූපී සංස්කෘතියක ගිලී සිටීමෙන් ඇතිවන යහපතක් නැත. එය නවීණ ලෝකය හා ගලපා ගත යුතුය. 

No comments:

Post a Comment